Κάθε σύμβαση ενοικίασης αποτελεί ένα συμβόλαιο μεταξύ ενός ενοικιαστή και ενός ενοικιαστή. Ωστόσο, ένα από τα ζητήματα που προκαλούν συχνά σύγχυση και διαφωνίες είναι ποιος φέρει την ευθύνη για τυχόν φθορές στο ακίνητο κατά τη διάρκεια της ενοικίασης. Ας δούμε λοιπόν τις βασικές αρχές και τις συνήθεις πρακτικές που διέπουν αυτό το θέμα.
Φυσιολογική φθορά έναντι καταστροφής:
Μία από τις πρώτες διαφοροποιήσεις που πρέπει να κατανοήσουν οι ενοικιαστές είναι ανάμεσα στη φυσιολογική φθορά και την καταστροφή. Η φυσιολογική φθορά αφορά τη φυσική φθορά που προκαλείται στο ακίνητο από τη φυσιολογική χρήση του και το πέρασμα του χρόνου. Αντίθετα, η καταστροφή αφορά ζημιές που προκαλούνται από κακοποίηση, αμέλεια ή ατυχήματα.
Υποχρεώσεις του ενοικιαστή:
Σύμφωνα με το νόμο και τις συνήθεις πρακτικές, ο ενοικιαστής είναι υπεύθυνος να πληρώσει για τυχόν ζημιές που προκαλούνται από τη φυσιολογική χρήση του ακινήτου κατά τη διάρκεια της ενοικίασης. Αυτές οι ζημιές μπορεί να περιλαμβάνουν μικροφθορές λόγω χρήσης, φυσιολογική φθορά σε έπιπλα ή εξαρτήματα, και την καταστροφή που προκαλείται από φυσιολογική χρήση.
Δικαιώματα του ενοικιαστή:
Παράλληλα, ο ενοικιαστής έχει δικαίωμα να αναμένει τη διατήρηση του ακινήτου σε καλή κατάσταση και να μην υποστεί ζημίες που οφείλονται σε ελλείψεις στη συντήρηση ή την ανεπάρκεια του ακινήτου.
Συμπεράσματα:
Κατά τη σύναψη μιας σύμβασης ενοικίασης, είναι σημαντικό να διαπραγματευτούν εκ των προτέρων οι όροι σχετικά με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του ενοικιαστή σε περίπτωση φθοράς. Μία σαφής και λεπτομερής σύμβαση ενοικίασης μπορεί να αποφεύγει τυχόν διαφωνίες και αμφισβητήσεις στο μέλλον και να διασφαλίσει μια θετική εμπειρία για και τους δύο εμπλεκόμενους.
